مڈھلی گل

میرا تعلق اوس خوش قسمت پیڑھی نال اے جس دادی، نانی، ماسی تے پھپھی تے رشتیاں دا موہ رج کے مانیا۔ گھر وچ دادی یاں نانی کولوں روز کہانی سننی تے جے کر ایہناں رشتیاں آنا ہوندا تاں چاء چڑھ جانا۔ جدوں ایہناں دے پرتن دا سماں آنا تاں کدے ایہناں دی جتی لکو دینی تے کدے کپڑیاں والی گٹھڑی۔ جے انج نہ کرنا تاں رو رو کے برا حال کر لینا۔ وقتی طور تے اوہناں نے اپنا پروگرام اگے پاء دینا تے رات نوں مڑ کہانی سنن دا موقع مل جانا۔ اگلی سویر ایہناں ستے ہوئے چھڈ کے ٹر جانا۔ کدے کدے ایہناں کولوں دن سمے وچ کہانی سناون دی منگ کرنی تاں اگوں جواب کجھ انج دا ملنا:

اوئے کھوتیا! بھلا کوئی دن نوں وی کہانی سندا اے۔ دن ویلے کہانی سنئے تاں بندہ رستہ بھل جاندا اے۔

فیر حیاتی دے پنچھی نے اجہی اڈاری ماری کہ ایہہ رشتے آلوپ کیہ ہوئے کہانیاں وی لک گئیاں تے ہن جدوں اوہ رشتے تے کہانیاں یاد آندیاں نیں تاں من وچوں اک ہوک نکل دی اے۔

میں ایس گلوں اپنے آپ نوں بہوں خوش قسمت سمجھدا ہاں کہ مینوں سروس دے دوران اجہے طالب علم ملے جنہاں لوک کہانیاں اکٹھیاں کرن وچ میری رج کے مدد کیتی۔ میں کئی وار اوہناں دے بزرگاں نوں ملن اوہناں دے گھریں گیا تے ایہہ کہانیاں لکھیاں جو ہن تہاڈی سیوہ وچ کتابی روپ وچ پیش کر رہیا آں۔ پڑھو شاید تہانوں وی کسے رشتے دی یا د آ جاوے۔ جے انج ہو جاوے تاں اوس دی بخشش لئی دُعا ضرور کرنا۔

کہانیاں نوں سو دھن تے ترتیب دیون وچ بہتا ہتھ میرے گھر والی پروفیسر صفیہ ایوب ہوراں دا اے۔ میں اوہناں دا شکر گزار ہوون دے نال مہان کھوج کار تے وائس چانسلر یونیورسٹی آف جھنگپروفیسر ڈاکٹر نبیلہ رحمان ہوراں دا وی شکر گزار آں کہ اوہناں لکھت بارے وچار سانجھے کر کے میرا حوصلہ ودھایا۔ ایس دے نال نال میں اوہناں سارے طالب علماں دا وی شکرگزار آں جنہاں کہانیاں اکٹھا کرن وچ میری مدد کیتی۔ ربّ سب نوں ایہناں دے اسار و میل ورتن تے اجر عظیم عطا فرمائے۔

                                                                                                                ڈاکٹر محمد ایوب