شاہی حمام تے غریب لوہار

پرانے زمانے دی گل اے کہ اک ملک وچ بیماری پھیلن پاروں بہت تباہی ہوئی۔ اوس ملک دے بہت سارے لوک بیماری پاروں مر گئے۔ کاروبار تباہ ہو گیا۔ قحط سالی پاروں بہت سارے جانور وی مر گئے۔ مینہ نہ پین دی وجہ بہت سارے درخت سُک گئے۔ ایس ملک دا اک شہر اپنی ترقی تے خوبصورتی پاروں سارے ملک سگوں بیرون ملک بہت شہرت رکھدا سی۔ سب توں ودھ تباہی اوتھے ہوئی۔ کدے اوہ وقت سی کہ لوک دوروں دوروں اوس شہر دیاں عمارتاں تے لوکاں دا کم ویکھن لئی آندے سن۔ پر ہن اوتھے کجھ وی نئیں سی رہ گیا۔ بہت سارے لوک مر گئے یاں روزی دی تلاش وچ دوجیاں تھاواں اتے چلے گئے۔ جو لوک رہ گئے سن اوہ بہت ای سست سن۔ سوچدے ضرور سن کہ حالات نوں کویں بدلا جاوے پر اگے ودھ کے ہمت کوئی نئیں کردا۔

اک دن سارے بزرگ اک تھاں اکٹھے ہوئے تے آکھن لگے کہ شہر دی ترقی لئی کسے سچے تے ایمان دار بندے دی لوڑ اے۔ جو تباہی نوں دور کر کے شہر دیاں رونقاں مڑ توں بحال کر دیوے۔ سارے بیٹھے صلاحواں کر دے رہے پر کم کرن لئی اگے کوئی نہ ودھیا تے کسے نے وی ایہہ ذمہ داری چکن دا وعدہ نہ کیتا۔ اچانک اک 18 سال دا جوان کھڑا ہویا تے آکھن لگا۔ میں حلف دیندا واں تے تہاڈے نال وعدہ کردا ہاں کہ ایس شہر دیاں بحال کراں گا تے تسی مینوں ہمیشہ یاد رکھو گے۔ سارے بزرگ اوس جوان تے اوہدے گھر والیاں نوں چنگی طرح جاندے سن۔ ایس لئی اوہ سارے اوس جوان نوں اپنا سردار بناون تے اوس دی مدد کرن تے تیار ہو گئے۔ سب توں پہلاں اوہناں اوہدے سر اتے عزت دی پگ رکھی تے رہن لئی اک سوہنا جیہا مکان دتا۔ ہن اوس دے کول چھوٹی عمرے امی پیسہ، عزت، شہرت سی، اوس نے اپنی عقل نال لوکاں نوں شہر دے سدھار لئی تیار کیتا۔

سب توں پہلاں اوس شہر والیاں لئی اک وڈی ساری مسجد بنوائی، جتھے اوہ لوکاں نوں روز چنگے کم کرن دی ترغیب دیندا سی۔ انج کرن نال سارے لوک نماز پڑھدے سچ بولدے تے اپنا کم دیانت داری نال کرن لگ پئے۔ اوہ ہر تہوار اوہناں دے نال مناندا سی تے ہر تہوار اتے اوہناں نوں کوئی نہ کوئی نویں چیز تحفہ وچ دیندا سی۔ سارے لوک اوس دے ایس رویے پاروں بہت خوش سن۔

اک دن اوہ کسے دوسرے شہر گیا تاں اوس نے اوتھے دیاں گلیاں تے بازار ویکھے۔ اوس نے اوتھے اک حمام وی ویکھیا، اوس حمام دی اک اک چیز غور نال ویکھی تے واپس آ کے فیصلہ کیتا کہ ایس توں ودھیا حمام شہر وچ بنے گا جتھے کجھ لوکاں نوں روزگار مل سکے۔ اوس پہلاں شہر دیاں گلیاں تے بازاراں بناون تے سنوارن دا کم کیتا تے شہر دی اک نکر وچ اک وڈا حمام بناون دا کم شروع کیتا۔ اوس نے ایس لئی اک توں اک ودھ کے سوہنی شے خریدی جدوں خوبصورت حمام تیار ہو گیا تاں اوس نے ایس دا ناں ’’شاہی حمام‘‘ رکھیا۔ ایس نوں چلاون لئی اوس شہر دے 20 بندے جو وال کٹن دے ماہر سن اوہناں نوں بلایا تے حمام اوہناں دے سپرد کر دتا تے آکھیا کہ اوہ دیانت داری نال کم کرن۔ خاص طور تے مسافراں دی خدمت چنگے ڈھنگ وچ کرن تاں جے اوہ اپنے علاقے وچ جا کے ایس حمام دیاں گلاں کرن تے اوتھوں لوک وال کٹاون لئی ایتھے آن۔ ہن پنڈ دے سارے لوک وال اوس حمام توں کٹاوندے سن۔ انج دناں وچ ای اوس دی شہرت دور دور تک پھیل گئی۔

جدوں شہرت دور دور تک پھیلی تاں حمام اتے کم کرن والے لوکاں اندر لالچ پیدا ہو گیا۔ اوہناں دے دماغ اندر غرور بھریا گیا۔ اک دن دوجے شہر توں اک لوہار اوس حمام اتے آیا۔ لوہار نے آکھیا کہ میرے کول پیسے نئیں ہن۔ تسی میرے وال کٹ دیو تے پیسے دی بجائے میری کولوں دروازہ یاں لکڑی خرید لو۔ اوہ من گئے اوہناں اوس دے وال کٹے تے پیسے دی بجائے اوس کول مہنگا دروازہ خریدن لئی بحث کرن لگ پئے تے نالے آکھیا کہ وال کٹن دے پیسے گھٹ نیں تے دروازے دے بہتے اساں تینوں پیسے وی نئیں دینے۔ لوہار نے آکھیا کہ والاں دی کٹائی اک سو روپیہ اے تے ایہہ دروازہ اک ہزار روپے دا اے۔ میں تہانوں ایہہ کدے وی نئیں دیواں گا۔ پر اوہناں اوس لوہار نوں کٹیا تے حمام وچوں کڈھ دتا۔

لوہار روندا ہویا اوس جوان کول اپڑ گیا تے ساری گل دسی۔ گل سن کے اوس نوں بہت غصہ آیا تے حکم دتا کہ حمام والیاں نوں بلائو۔ حمام والے لالچ وچ پے ہوئے سن۔ اوہ پیش تاں ہوئے پر اینی غلطی تے بے ایمانی من لئی تیار نہ ہوئے۔ جدوں اوس ویکھیا کہ گل کسے پاسے نئیں لگدی تاں اوس حمام والیاں نوں دسیا کہ میں حمام وچ تہاڈیاں حرکتاں ویکھن لئی خفیہ کیمرے وی لائے ہوئے نیں۔ جنہاں دا تہانوں کوئی علم نئیں۔ ایس توں بعد اوس نے کیمرے لیاون دا حکم دتا۔ جدوں کیمرے آ گئے تاں اوس ساریاں نوں کیمرے والی فلم دکھا دتی۔ ایہہ ویکھ کے اوہ بہت شرمندہ ہوئے تے اوہناں اپنی غلطی من لئی۔ اوہناں دی عزت مٹی وچ مل گئی تے غرور ختم ہو گیا۔ اوہ سارے شہر والیاں دی نظراں وچ بُرے بن گئے تے جوان نے اوہناں نوں لالچ تے بے ایمانی دی سزا دیون لئی اوہناں نوں حمام دی نوکری توں فارغ کر دتا تے اوس حمام دا انچارج لوہار دے منڈے نوں بنا دتا جو وال کٹن دا وی ماہر سی۔ اوس لوہار دے کم نوں ویکھ کے شہر وچ رہن دا آکھیا تاں جے شہر دی تعمیر وچ اوس دے ہنر توں فائدہ چکیا جاوے۔ لوہار نے اوس دی دعوت قبول کیتی۔ جوان نے اوس نوں رہن لئی اک مکان تے منڈے نوں شاہی حمام دے دتا۔ انج اوس لوہار نوں اوس دی محنت دا پھل مل گیا۔ اوس نے سوہنے سوہنے دروازے بنائے جس پاروں شہر دیاں عمارتاں سوہنیاں ہو گئیاں۔ شہر دیاں رونقاں بحال ہویاں تے ہن دور دور توں لوک اوس شہر نوں ویکھن لئی مڑ توں آون لگ پئے۔ اوس شہر دے سارے لوک اوس جوان نال پیار کر دے۔ اوہدی گل مندے تے اوہنوں دعاواں دیندے سن۔