محنتی میاں تے سیانی بیوی

کسے پنڈ وچ دوجیاں اتے مشتمل اک خاندان رہندا سی۔ اک میاں تے دوجی بیوی اوہ غریب ضرور سن پر انتہائی محنتی، ایماندار تے خوش اخلاقی دونواں دا آپس وچ پیار پنڈ وچ مثالی سی۔ اوہ کدے وی آپس وچ نئیں لڑے تے نہ ای پنڈ والیاں اوہناں نوں کدے لڑ دے یاں اُچی واج وچ بولدے سنیا سی۔ دونویں جی ڈھڈ بھرن لئی پنڈ وچ کوئی نکا موٹا کم کردے تے خوشی خوشی زندگی گزار رہے سن۔ کدے کدے میاں کم تے ٹر جاندا تے بیوی گھر سنبھالدی۔

اک دن میاں نوں اوس دے دوست دا شہروں پیغام ملیا۔ تے اوہ بیوی نوں دس کے شہر چلا جاندا اے۔ اپنے دوست نوں ملن اوس تے دا دوست دسدا اے کہ میں تیرے لئی اک نوکری لبھی اے۔ تینوں کمپنی والے ویہہ 20ہزار تنخواہ دے نال آون جاون لئی موٹرسائیکل وی دیون گے۔ توں میرے نال چل تے نوکری دے کاغذات اتے دستخط کر تاں جے تیری نوکری شروع ہو سکے۔ اوس دسیا کہ مالک تینوں کجھ پیسے پیشگی وی دیون لئی تیار اے۔ میاں اپنے دوست نال مالک کول گیا، نوکری دے کاغذاں اتے دستخط کیتے تے پنج ہزار روپیہ پیشگی وصول کر کے گھر ول ٹر پیا۔

اوس نوکری ملن دی خوشی وچ اپنی گھر والی لئی مٹھائی خریدی تے گھر داخل ہوندے ای خوشی نال اپنی گھر والی آواز دتی کہ چھیتی آ۔ تیرے لئی خوشخبری لے کے آواں۔ جدوں اوس دے گھر والی اوہدے نیڑے آ کے بہہ گئی تاں میاں بولیا کہ میں شہر اپنے دوست نوں ملن گیا ساں۔ میں اوس نوں کم لبھن لئی آکھیا ہویا سی۔ اوس مینوں اک کم اتے لوا دتا اے۔ مینوں 20ہزار روپے تنخواہ دے نال آون جاون لئی موٹرسائیکل وی ملے گی۔ مالک نے مینوں پنج ہزار روپیہ پیشگی وی دے دتا اے تے میں اوس وچوں تیرے لئی مٹھائی لے کے آیا واں۔ بیوی ایہہ گل سن کے بہت خوش ہوئی۔ اوس مٹھائی دا ڈبہ کھولیا تے اوس وچوں مٹھائی چک کے پہلاں اپنے میاں دے منہ وچ پائی تے بعد وچ آپ کھاہدی۔ بیوی نے مٹھائی کھاون توں بعد میاں نوں دسیا کہ میرے کول وی تہاڈے لئی اک خوشخبری اے، کہ تسی باپ بنن والے او تے میں ماں، میاں ایہہ گل سن کے بہت خوش ہویا۔

میاں نے پورا مہینہ من لاہ کے محنت کیتی۔ اوس دا مالک اوس دے کم توں بہت خوش ہویا۔ جدوں اوس نوں پہلی تنخواہ ملی تاں اوس دی اڈی دھرتی اتے نئیں سی لگدی۔ گھر جاندے ہوئے اوس توں انج محسوس ہو رہیا کہ موٹرسائیکل ہوا وچ اڈ رہی اے۔ گھر آ کے سب توں پہلاں اوس سلام کیتا تے مڑ اپنی بیوی نوں بلا کے ساری تنخواہ اوس دے ہتھ اتے رکھ دتی۔ انج کرن نال اوس دی بیوی بہت خوش ہو گی۔ اوس نے بیوی نوں آکھیا کہ گھر دا سودا لیاون لئی اوس نوں اک لسٹ بنادے۔ اوس دی بیوی نے سو دے دی لسٹ بنا دتی تے اوہ اپنی بیوی کولوں پیسے لے کے خریداری لئی شہر آ گیا۔

شہر آ کے اوس سب توں پہلاں موٹرسائیکل دا کم کروایا۔ گھر دا سامان خریدیا۔ اپنے واسطے کپڑے، بوٹ تے جراباں خریدیاں۔ اپنی بیوی لئی کپڑے تے جتی خریدی تے گھر پرت آیا۔ بیوی گھر دا سامان تے اپنا تحفہ ویکھ کے بہت خوش ہوئی۔ اوس دی بیوی بڑی سیانی سی۔ پیسہ بہت سوچ سمجھ کے خرچ کر دی تے غریباں دی مدد وی کر دتی۔

دوجے مہینے دی تنخواہ ملن، اوہناں نے گھر وچ میلاد دی محفل تے پنڈ والیاں دی دعوت دا پروگرام بنایا۔ پہلاں اوہناں مہماناں دی لسٹ بنائی۔ ایس توں بعد کھانے دا فیصلہ کیتا تے بیوی نے کھانے لئی ضروری سامان دی لسٹ دیندے ہوئے آکھیا کہ جدوں کل شام نوں گھر آئو تاں ایہہ سامان لیندے آنا۔ کھانے وچ اوہناں چول (نمکین تے مٹھے) تے گوشت پکاون دا پروگرام بنایا۔ شام نوں گھر واپسی تے میاں نے سارا سامان خریدیا تے لے کے بیوی نوں دے دتا۔ اگلے دن اوہناں سارے پنڈ والیاں نوں دعوت تے میلاد دی محفل دا آکھیا۔ میاں نے کم توں چھٹی لئی تے گھر مہماناں دی آمد دا انتظار کرن لگ پئے۔ مہمان آئے۔ مرداں تے زنانیاں ول نعتاں پڑھیاں گئیاں۔ دُعا منگی گئی تے فیر مہماناں نوں کھانا دتا گیا۔ سارے مہمان سوادی کھانے دی تعریف کر رہے سن تے جاندے ہوئے ہر مہمان نوں مٹھائی دے کے رخصت کیتا گیا۔ سارے لوک خوش سن تے اوہناں نوں دعاواں دے رہے سن۔

کجھ مہینیاں پچھوں ربّ نے اوہناں نوں اک دھی عطا کیتی۔ اوہناں دی بیٹی دے نین نقش بڑے تکھے، رنگ گورا چٹا، موٹیاں موٹیاں اکھاں سن۔ انج جاپدا سی کہ کوئی شہزادی اوہناں دے گھر آ گئی ہووے۔ اوہ اپنی بیٹی نوں ویکھ ویکھ بہت خوش ہو رہے سن۔ اوہناں نے اوس دا ناں ’’نور‘‘ رکھیا۔ جدوں اوہ اوہدے ول ویکھدے تاں اوہناں نوں انج محسوس ہوندا کہ جیویں نور اوہناں دے ویہڑے وچ چمک رہیا ہووے۔ پنڈ وچوں اوہناں دے رشتے دار تے یار سجن ایس پری نوں ویکھن لئی آئے، کسے نے بچی نوں پیسے دتے تے کسے کپڑے۔ کوئی اوہدے لئی کھڈ دانے لے کے آیا تے کوئی مٹھائی۔

ایہہ محنتی بندہ روز سویرے اپنے کم تے چلا جاندا۔ اوس دی بیوی اوس نوں دوپہر لئی روٹی نال دیندی تے بعد وچ گھر دی صفائی تے دوجے کماں وچ معروف ہو جاندی۔ اوس نے اپنی سیانف نال گھر دی اک اک چیز اوہدے تھاں تھاں رکھیا ہویا سی۔ گھر دی صفائی تے چیزاں دی ترتیب ویکھن والا تعریف کردا۔ وقت گزرن دے نال نور وڈی ہو گئی تے اوہنوں پنڈ دے سرکاری سکول وچ داخل کروا دتا گیا۔ جد نور سکول دی یونیفارم پاندی تاں انج جاپدا جیویں اوہ سچ مچ دی اک پری ہووے۔ اوس نوں ویکھ کے اوہناں دی جان وچ جان آ جاندی تے چہرے اُتے سکون تے مسکراہٹ۔ اوہناں دی زندگی اپنی دھی توں شروع ہوندی تے اوس اتے ختم ہو جاندی۔ زندگی اینی خوش نال گزر رہی سی کہ اوہناں نوں نور دے وڈے ہوون تے وقت گزرن دا احساس تک نہ ہویا۔ ہن نور دے والد دی ترقی ہو گئی سی۔ مالک نے اوہدے کم توں خوش ہو گئے اوہدے تنخواہ (40) ہزار روپیہ کر دتی۔ جدوں ایہہ خبر اوس اپنی بیوی تے گھر والی نوں دسی تاں اوس بہت خوش ہوئے۔

ماں دے بیمار ہوون تے نور دے سکول جاون دی وجہ توں گھر دے کماں لئی اوہ اوکھا ہو رہیا سی۔ اوس گھر دے کم لئی اک نوکرانی رکھ لئی۔ جو سویرے نو بجے آندی تے شام نوں ست وجے اپنے گھر جاندی سی۔ اوہناں نے اک وار پنڈ والیاں نوں دعوت اتے بلایا تے ایس دفعہ اوہناں نے ہر مہمان نوں مٹھائی دے نال اک اک سوٹ وی دتا تے غریب سجناں تے رشتہ داراں نوں راشن سارے مہمان بہت خوش ہوئے تے اوہناں نوں دعاواں دتیاں رات نوں نور دے امی ابو پڑھائی وچ اوس دی بہت مدد کر دے سن۔ جس پاروں نور ہمیشہ کلاس وچ پہلے نمبر اتے آندی سی۔ اوہ اپنی بیٹی دی کامیابی اُتے بہت خوش سن۔ وقت گزر گیا تے نور نے یونیورسٹی وچ داخلہ لے لیا۔ اوس دے والد دی وی ترقی ہو گئی تے تنخواہ ہن (60) ہزار روپیہ ہو گئی۔ تنخواہ ودھن دے نال اوس دی گھر والی نے زیادہ غریباں دی مدد کرنا شروع کر دتی۔ انج سارے لوک اوہناں نوں دعاواں دیندے۔ نور نے یونیورسٹی توں ایم۔اے دا امتحان پاس کیتا تے کالج وچ پروفیسر لگ گئی۔ پروفیسر لگن نال اوہدے والدین دا اک خواب پورا ہو گیا۔ اچانک اک دن جدوں نور اپنے والد دے نال کالج جا رہی سی کہ پچھوں اک کار والے نے موٹرسائیکل نوں ٹکر ماری۔ جس پاروں نور تے اوہدا والد زخمی ہو گئے۔ لوکاں نے اوہناں نوں ہسپتال پہنچایا پر نور دا والد بچ نہ سکیا۔ نور نوں اپنے والد دی موت دا بہت دکھ ہویا۔ پر اوہ ربّ دا بھانا من کے بہہ گئی۔ جدوں لوک نور دے سامنے اوہدے والد دے اخلاق۔ مہمان نوازی، دیانت داری، محنت تے غریب پروری دی تعریف کر دے تاں نور بہت خوش ہوندی تے اوہنوں انج جاپدا کہ اوہدا والد مریا نئیں بلکہ زندہ اے۔