اک سی چڑی تے اک سی کاں

کسے پنڈ وچ اک چڑی تے کاں رہندے سن۔ ایہناں دے گھر نالوں نال سن تے اوہ وکھرا وکھرا کم کردے سن۔ چڑی نے سوچیا کہ کیوں نہ میں تے کاں مل کے کوئی کم کر لیے تاں جے آمدن وچ وادھا ہو سکے۔ اوہ کاں نوں مکئی بیجن دی صلاح دتی۔ کاں نے فوراً حامی بھر لی۔ چڑی نے آکھیا کہ رل کے محنت کراں گے جدوں مکئی پک جاوے گی تاں حصہ ادھا ادھا کر لواں گے۔ محنت وی برابر دی ہووے گی تے حصہ وی برابر دا ہووے گا۔ کاں نے حامی بھر لئی۔ چڑی نے کاں نوں آکھیا کہ ساہنوں اج توں ای اپنا کم شروع کر دینا چاہی دا اے تاں دوجیاں دی مکئی پکن توں پہلاں ساڈی مکئی پک جاوے تے ساہنوں چنگا منافع ملے۔ کاں نے آکھیا تیری گل ٹھیک اے۔

اگلے دن چڑی نے کاں نوں سویرے سویرے جاگا دتا تے کھیت وچ ہل چلاوان لئی جان دا آکھیا کاں نے جواب دتا۔

’’چل چل توں میں آیا۔ دو بکریاں تلکایاں۔ میری موجاں لائیاں۔ ٹھم ٹھم کردا میں آیا۔‘‘

چڑی اکلی کھیت چلے جاندی اے تے سارا دن ہل واہ کے شام نوں گھر واپس آندی اے۔ اوس نوں بہت افسوس ہوندا اے کہ کاں نے اوس دا ہل چلاون وچ ساتھ نئیں دتا۔ اگلے دن چڑی نے مڑکاں نوں سویرے سویرے جگایا تے آکھیا زمین تیار اے اج مکئی دا بی پانا اے۔ چل جا کے چھیتی چھیتی کم ختم کرئیے۔ کاں نے فیر پہلاں والا ای جواب دتا۔ جواب سن کے چڑی کھیت ول بی کھلارن لئی چلے جاندی اے۔ شام نوں گھر آ کے اوس کاں نال کم نہ کروان دی شکایت کیتی۔ کاں نے آکھیا کہ اوہ کل توں تیرے نال ضرور کم کروائے گا۔

تیجے دن چڑی نے سویرے سویرے کاں نوں آکھیا کہ اج پانی دی واری اے۔ توں جا کے پانی بنھ تے کھیت ول گیڑا مار دی آں تاں جے پانی ضائع نہ ہووے۔ کاں نے اگوں فیر پرانا جواب دوہرایا۔ مجبوراً چڑی نوں اکلے کھیت جانا پیا تے اوس اکلے پانی کھیتاں نوں لایا۔ گھر آ کے اوس شکایت کیتی تے کاں نے آکھیا کہ اوس دی طبیعت اچانک خراب ہو گئی سی جس واسطے اوہ کھیت نہ جا سکیا۔ طبیعت ٹھیک ہوون تے اوہ ضرور اوہدے نال کم کرے گا۔ ایس توں بعد چڑی نے مکئی دی گوڈی کرن دا آکھیا، اگوں کاں نے پرانا جواب ای دتا۔ چڑی کھیت جاندی رہی تے بہت محنت نال مکئی دی دیکھ بھال کر دی رہی۔ کاں اک دن وی کھیت کم کرن نہ گیا۔ کجھ مہینیاں بعد ربّ نے چڑی نوں اوس دی محنت دا پھل دتا۔ مکئی پک گئی سی۔ ہر پاسے چھلیاں نظر آ رہیاں سن۔ جس نوں ویکھ کے چڑی بہت خوش ہو رہی سی۔

چھلیاں پکن تے اوس ٹانڈیاں توں چھلیاں آپ ای وکھریاں کیتیاں تے دو ڈھیر بنا دتے اک چھلیاں دا تے دوجا ٹانڈیاں دا۔ ونڈ کرن توں بعد چڑی کاں نوں آکھدی اے کہ ایہہ دو ڈھیر نیں اک چھلیاں دا تے دوجا ٹانڈیاں دا۔ توں جیہڑا وی لینا ایں لے لے۔ کاں ایہہ گلاں سناندیاں چھلیاں دے ڈھیر اتے بہہ گیا تے آکھیا ایہہ ڈھیڑ میرا اے۔ چڑی نوں ایس ناانصافی اتے بہت دکھ ہویا پر اوہ صبر کر کے چپ کر گئی۔ کاں خوشی خوشی کدے چھلیاں دے ڈھیر اتے بہندا تے کدے چھلیاں دے ڈھیر وچ لک دا کہ اچانک تیز ہنیری آئی تے روز دا مینہ پین لگ پیا۔ کاں مینہ توں بچن لئی چھلیاں دے ڈھیر اندر لکیاں پر تیز ہنیری پاواں چھلیاں دی اک بوری اوس اتے ڈگی تے اوہ تھاں اتے ای مر گیا۔ چڑی مینہ توں بچن لئی ٹانڈیاں وچ لکی رہی تے اوہ مینہ توں بچ گئی۔ انج چڑی نوں کیتی محنت دا پھل مل جاندا اے۔ تے کاں نوں دھوکہ دیون، چالاکی کرن تے کم نہ کرن دی سزا مل جاندی اے۔ چڑی لالچی دی لاش نوں اوتھے ای چھڈ کے اپنے پنڈ آ جاندا اے۔