ظالم بادشاہ تے فقیر

اک دفعہ دی گل اے کہ اک ملک اتے اک ظالم بادشاہ حکومت کردا سی۔ ہر ویلے رعایا اتے ظلم دے پہاڑ توڑنے، عوام نوں نکی نکی گل اتے جرمانہ کرنا۔ آئے دن عوام اتے ٹیکس وادھا دینا تے اوہناں نوں پھانسی دینا، اوہدے لئی عام جیہی گل سی۔ اوہدے سامنے کسی دی جرأت نئیں سی کہ اوہدی گل نال اختلاف کرے یاں اوس نوں کوئی مشورہ دیوے۔ اوس دے حکم نامے وی بڑے عجیب طرح دے ہوندے سن۔

اک دن اوس فرمان جاری کیتا کہ اوہدے ملک وچ باہروں کوئی فقیر نئیں آوے گا تے نہ ای کوئی بندہ اوس نوں خیرات دیوے گا۔ اوس دا ایہہ اعلان سن کے ملک دے کئی فقیر ڈر کے روپوش ہو گئے۔ کئی فقیر بھکھے مرن لگے پر اوہنوں کوئی ترس نہ آیا۔ بادشاہ دی دھی اپنی عادت پاروں بالکل مختلف سی، ہر اک نال اخلاق نال بولنا، غریب دی مدد کرنی تے انتہا دی سخی۔ ربّ دا کرن انج ہویا کہ اک دن ربّ دا اک بندہ فقیری بھیس وٹا کے اوہدے ملک آ گیا۔ پورے ملک وچوں اوس نوں کسے نے خیرات نئیں دتی۔ کسے طرح اوہ شہزادی دے کول اپڑ گیا تے خیرات منگی۔ شہزادی نے اپنی جان دی پرواہ نہ کردے ہوئے اوہ فقیر نوں خیرات دتی تے کھانا وی کھوایا۔ فقیر شہزادی نوں دُعا دیندا رخصت ہو گیا۔

اگلی سویر جدوں ایہہ خبر بادشاہ نوں پتہ لگی تاں اوس نوں شہزادی اتے بہت غصہ آیا۔ اوس شہزادی دے دونویں بازو کٹن دا حکم دتا۔ جلاد نے بادشاہ دا حکم مندے ہویاں شہزادی دے دونویں بازو اوہدے جسم توں وکھ کر دتے۔ پوری رعایا نوں بادشاہ دے ایس عمل اتے بہت افسوس ہویا۔ ایس توں بعد بادشاہ نے شہزادی تے اوہدے پتر نوں محل وچوں کڈھ دتا۔ شہزادی تے اوہدا پتر کپڑے تے کجھ پیسے لے کے اک کلی وچ آ کے رہن لگ پئے۔

کجھ مہینیاں پچھوں شہزادی نے اپنے پتر دے نال سفر حج دا ارادہ کیتا۔ اوہ ضروری سامان لے کے ایس سفر اتے روانہ ہوگئے۔ رستے وچ شہزادی نوں بہت پیاس لگی تے اوہدا پتر پانی دی تلاش وچ اپنی ماں نوں اک جگہ بٹھا کے گیا۔ اچانک اوہو فقیر نمودار ہویا جس نوں شہزادی نے خیرات دتی سی، شہزادی نے اپنے ظالم باپ دی ساری کہانی اوس فقیر نوں دسی۔ اوس فقیر نے اوہدے جسم اتے ہتھ پھیریا تاں اوس نوں انج محسوس ہویا کہ اوس دے بازو واپس آ گئے ہون۔ شہزادی دا پتر جدوں پانی لے کے آیا تاں اپنی ماں نوں ٹھیک دیکھ کے بہت خوش ہویا۔ فقیر نے اوہناں نوں دعاواں دتیاں تے سفر اتے روانہ کر دتا۔

سفر کردے ہویاں اوہناں نوں رستے وچ اک بدمعاش آدمی ملیا۔ جس تلوار ہتھ وچ پھڑ کے شہزادی نوں آکھیا۔ میرے نال ویاہ کر نئیں تے میں تینوں ایس تلوار نال قتل کر دیواں گا۔ کیوں جے شہزادی بہت بہادر سی ایس لئی اوہ ڈری نئیں۔ اوس آکھیا کہ میں تیرے نال ایس شرط اتے ویاہ کراں گی کہ پہلے توں ایہہ تلوار مینوں ویکھا۔ اوس بدمعاش نے تلوار شہزادی نوں دے دتی۔ شہزادی نے پہلے تلوار نوں چنگی طرح ویکھیا تے موقع ویکھ کے اوس بدمعاش نوں قتل کر دتا۔ ایس توں بعد اوہ اپنے سفر اتے روانہ ہو گئے۔

کئی مہینیاں پچھوں اوہ دونوں ماں پتر حج کر کے اپنے دیس پرت آئے۔ شہزادی اپنے ظالم باپ نوں ملن گئی۔ جدوں باپ نے اوس نوں صحیح ویکھیا تاں اوس نوں بہت حیرت ہوئی۔ شہزادی نے اپنے والد نوں اوس فقیر بابے دی کرامت تے رستے دے واقعات دسے۔ ساری گل سن کے اوس نوں شرمندگی ہوئی تے اوس نے ظلم کرن توں توبہ کر لئی۔