قادر کریم تے چور

پرانے وقتاں دی گل اے کہ کسے پنڈ وچ قادر کریم ناں دا اک بندہ رہندا سی۔ اوہ بہت بھولا تے تیز وی سی۔ اک دن اوس دی گھر والی نے آٹا پیسن لئی چکی دا پڑلیاون آکھیا تے نال ای نصیحت کیتی کہ اپنے نال کسے نوں نال نہ لے کے جاویں گھروں اوہ خرید داری نکلا تاں رستے وچ اوس نوں اپنا پرچھانواں نظریں آیا۔ اوس نے سوچیا کہ کوئی بندہ میرے نال آ رہیا اے۔ اوس نوں یاد آیا کہ اوس دی گھر والی نے آکھیا سی کہ کسے نوں نال لے کے نہیں جانا۔ اوس نے اوس بندے نوں آکھیا کہ میرا پچھا چھڈ دے۔ اوس نے پچھا چھڈاون لئی اوس نوں دس روپے وی دتے پر اوہ فیر وی اوس دے نال ای رہیا۔ اوس پُڑ خریدیا تے گھر ول سفر شروع کر دتا۔ اوس نے ویکھیا کہ اوہ بندہ اوس دے نال ای اے۔ اوس نے پچھا چھڈاون لئی اپنے کپڑے وی اتار کے دتے تے پڑوی دتا۔ تے منت کیتی کہ اوس دا پچھا چھڈ دے۔ گھر آ کے اوس ساری گل بات اپنی گھر والی نال کیتی۔ اوس آکھیا کہ ایہہ تیرا پرچھانواں اے۔ ایس تیرے نال ای رہنا ایں۔ ہن توں جا رستے وچ جتھے پیسے، کپڑے تے پُڑ رکھ کے آیاں ایں، اوہ چک لیا۔ اوہ ایہہ چیزاں لین لئی گھروں نکلدا اے۔

شہر جاندے ہوئے اوس نوں اک آدمی ملیا جس نے شہر جانا سی، پر اوس نوں شہر دا رستہ معلوم نہ سی۔ اوس بندے نے قادر کریم کول شہر دا رستہ پچھیا تے دونواں شہر ول ٹر پئے۔ رستے وچ رات ہوون پاروں اوہ آرام کرن لئی اک درخت تھلے سوں گئے۔ رات ستے پئے اوہناں نوں چوراں نے آن گھیریا۔ چوراں نے قادر کریم کولوں دس روپے منگے۔ اوس آکھیا کہ ایہہ بندہ تہاڈا کجھ لگدا اے۔ کہ میرے کولوں دس روپے منگدے او تے ایہدے کولوں سونے دا صندوق نہیں منگدے۔ چوراں سوچیا کہ بندہ ٹھیک ای کہہ رہیا اے۔ ایس لئی اوہناں اوس نوں دس روپے واپس کر دتے۔ قادر کریم آکھیا کہ ایہہ پیسے تسی رکھ لو تے مینوں چوری کرنا سکھا دیو۔ چوراں اینی گل سن کے اوس نوں اپنے نال ملا لیا۔ چوری کرن لئی اوہ اک گھر اندر داخل ہوئے۔ قادر کریم وی اوہناں دے نال سی۔ اوہناں سوچیا کہ قادر کریم ساڈے گروپ وچ نواں اے ایس لئی ایس نوں باہر بیٹھا دیندے آں۔ جدوں چوری اندر گئے تاں قادر کریم نے آوازاں لگانی شروع کر دتیاں۔ چور آ گئے، چور آ گئے، چور آوازاں سن کے بغیر چوری دے باہر آ گئے۔

کجھ دناں بعد پھیر اوہ چوری کرن لئی اک گھر اندر داخل ہوئے۔ ایس دفعہ قادر کریم اوہناں دے نال سی۔ گھر دے اندر جا کے اوہناں چلہے دے کول اوس نوں کھیر بناون تے بیٹھادتا تے آکھیا توں کھیر بنا۔ اسیں مال سمیٹ کے آندے آں۔ اوہ کھیر بنا رہیا سی کہ کول ستی اک زنانی ہلی، قادر کریم نے سمجھیا کہ ایہہ میرے کولوں کھیر منگ رہی اے۔ اوس سوچیا کہ کھیر گرم اے ایس لئی اوس نہ دتی، جدوں دوبارہ اوہ عورت ہلی تاں اوس گرم کھیر دا اک چمچہ اوس دے ہتھ اتے رکھ دتا۔ اوس زنانی دا ہتھ سڑ گیا۔ اوس شور مچایا تے انج سارے اوتھوں نس گئے۔ گھر آندے ہوئے اوس نوں رستے وچوں اک سو رپے دا نوٹ لبھا۔

قادر کریم نے بہت سوچ توں بعد اوس سو روپے دے دو خرگوش خریدے، اوہناں وچوں اک اوس گھر وچ رکھیا تے دوجے نوں ڈیرے بنھ دتا۔ اک دن اوس دوست دے چور اوس نوں ملن آئے۔ اوس نے چوراں دی موجودگی وچ اک خرگوش نوں ایہہ آکھ کے چھڈ دتا کہ اوہ گھر جا کے پیغام دیوے کہ چھیتی تن بندیاں دا کھانا تیار کیتا جاوے۔ اوہ خرگوش اوتھوں نس گیا۔

قادر کریم نے بڑی چالاکی نال اوہناں نوں آکھیا کہ ایتھے بیٹھو، میں مجھاں لئی پٹھے بنالواں۔ فیر گھر جا کے کھانا کھاندے آں۔ اینی دیر تک کھانا وی پک جاوے گا۔ فیر اوس نے پٹھے کترن والی مشین چلا دتی۔ مشین دی آواز بہت سی۔ جدوں اوس نے ویکھیا کہ چور اپنیاں گلاں وچ رجھ گئے نیں اوہ اوتھوں گھر آیا تے تن بندیاں دی روٹی پکاون دا آکھ کے چھیتی نال مڑ اپنے کم وچ رجھ گیا۔ جدوں اوہ کم توں ویہلا ہو گیا تاں اوس پروہنیاں نوں آکھیا کہ آؤ گھر چلدے آں۔ میرے خیال وچ کھانا پک گیا ہووے گا۔ اوہ چوراں نوں لے کے گھر آیا۔ اوس دی گھر والی نے کھانا تیار کر دتا۔ جدوں اوہ گھر آئے تاں چور ویکھ کے بہت حیران ہوئے کہ واقعی خرگوش گھر وچ موجود اے۔ خرگوش نوں ویکھ کے چوراں آکھیا کہ اسیں کھانا بعد وچ کھاواں گے۔ پہلاں ایہہ خرگوش ساہنوں دے دے۔ توں جو ایس دی قیمت منگے۔ اسیں دیون نوں تیار آں۔ اوس آکھیا کہ میں ایہہ تہانوں نئیں دے سکدا۔ کیوں جے ایہہ میرے بہت کم کردا اے۔ اوہناں آکھیا دو سو روپے لے لے۔ قادرکریم نے ناہ کر دتی۔ اوہناں آکھیا پنج سو روپیہ لے لے۔ قادر کریم نے آکھیا میں نہیں ویچنا۔ آخر کار اوہناں نے آکھیا کہ دو ہزار روپیہ لے لے۔ اوس آکھیا کہ جے تسی اینی ضد کر دے او۔ تاں میں تہانوں دیون نوں تیار آں۔ اوہناں دو ہزار روپیہ دے کے خرگوش لیا۔ کھانا کھاہدا تے اوتھوں خوشی خوشی واپس آ گئے۔

اوہناں نے خرگوش نوں اپنے ڈیرے بنھیا۔ دوسرے دن اوہناں کول کجھ پروہنے آ گئے۔ اوہناں خرگوش نوں چھڈیا تے آکھیا کہ گھر جا کے پیغام دے کے دو پروہنیاں دا کھانا تیار کرن۔ خرگوش اپنی جان بچا کے کماد دے کھیت اندر وڑ گیا۔ جدوں اوہ پروہنیاں نال گھر آئے تاں کھانا نئیں سی پکیا۔ اوہناں نوں قادر کریم تے بہت غصہ آیا۔ اوہ بدلہ لین لئی اواپس اوہدے گھر آئے۔

قادر کریم نوں یقین سی کہ اوہ بدلہ لین ضرور آون گے۔ اوس نے اک وار فیر چالاکی کیتی۔ اوس ست سو روپے دی اک بکری خریدی تے گھر والی نوں آکھیا کہ اج اوہ ضرور آون گے۔ میں تینوں کھانا کھاون دا آکھاں گا تے توں اگوں جواب دینا ایں کہ میرے کولوں کھانا نئیں پکدا۔ جدوں چور اوہدے گھر آئے تے آکھیا کہ تسوں ساڈے نال دھوکہ کیتا اے۔ اوس آکھیا آؤ بیٹھ کے گل بات کردے آں۔ اوس گھر والی نوں آکھیا کہ پروہنیاں لئی چھیتی نال کھانا بنا۔ اوس جواب دتا کہ میرے کولوں تہاڈے لئی کھانا نئیں بندا۔ اوہ غصے وچ اُٹھ کے اندر گیا۔ چھری لے کے بکری نوں ذبح کر کے اوہدا لہو گھر والی دے کپڑیاں نوں لاہ دتا تے چھری لے کے باہر آ گیا۔ پروہنے ایہہ ویکھ کے بہت پریشان ہوئے تے اوس نوں آکھن لگے کہ ایہہ توں کیہہ کیتا اے۔ ساڈی خاطر توں اپنی بیوی نوں قتل کر دتا اے۔ اوس آکھیا۔ کوئی گل نئیں، مینوں زندہ کرنا وی آندا اے۔ اوہ اک ڈنڈا لے کے اندر گیا تے بیوی نوں زور نال مار کے پچھن لگا کہ ساڈے لئی کھانا بناویں گی۔ اوس جواب دتا ہوں ہاں میں تہاڈے لئی کھانا بناواں گی۔ ایہہ واقعہ ویکھ کے چور آکھن لگے کہ ایہہ دنڈا ساہنوں دے دے۔ کیوں جے ساڈی گھر والیاں وی کدے کدے ضد کردیاں نیں۔قادر کریم نے ڈنڈا اوہناں نوں دے دتا تے اوہ اپنے گھر پرت آئے۔

گھر آ کے اوہناں اپنی گھر والی نوں آکھیا کہ چھیتی نال کھانا بنا دے۔ بھکھ بہت لگی اے۔ بیوی نے انکار کر دتا۔ اوس چھیتی نال چھری لئی تے بیوی نوں قتل کر دتا۔ لوکاں آکھیا کہ ایہہ توں کیہ کیتا اے۔ اوس لوکاں نوں آکھیا کہ مینوں زندہ کرنا وی آندا اے۔ اوہناں ڈنڈا لیا تے اپنیاں بیویاں دے سر وچ مارن لگ پئے۔ اوہ تاں پہلے ای مر چکیاں سن لوکاں نے اوہناں نوں بہت بُرا بھلا آکھیا تے اوہ غصے وچ بدلہ لین لئی قادر کریم دے گھر آ گئے۔ اوہناں قادر کریم نوں منجی نال بنھیا تے دریا دے کنڈے منجی نوں رکھ آپ حقہ پین چلے گئے۔ اینے وچ اوتھے اک بندہ مجھاں چار دا آیا۔ اوس قادر کریم نو پچھیا کہ تینوں کیوں بنھیا ہویا اے۔ تے تینوں دریا وچ کیوں سٹ رہے نیں؟ قادر کریم نے آکھیا کہ ایہہ میرا ویاہ کرنا چاہندے نیں تے میں کروانا نئیں چاہندا۔ ایہہ گل سن کے اوس بندے نے آکھیا کہ توں اُٹھ میں تیری تھاں لیٹ جاندا ہاں۔ ایس لئی کہ میں ویاہ کروانا چاہندا آں۔ قادر کریم نے انج ای کیتا۔ قادر کریم اوس دیاں مجھاں لے کے گھر آ گیا۔ جدوں چور اوتھے آئے تاں اوہناں نے بناں ویکھے اوس نوں دریا وچ سٹ دتا تے واپس آ گئے۔ کجھ دناں بعد چور اوتھوں دی لنگھے تاں اوہناں قادرکریم نوں مجھاں چاردے ویکھیا۔ چور بہت حیران ہوئے تے پچھیا کہ اساں تینوں دریا وچ سٹ دتا سی۔ توں کویں بچیا تے ایہہ مال کتھوں آیا اے؟ اوس جواب دِتا کہ ایہہ مال مینوں دریا نے دتا اے۔ میں ہور مال لین لئی دریا ول جا رہیا آں۔ چوراں دے من وچ لالچ آ گئی تے اوہ آکھن لگے کہ ساہنوں وی نال لے چل۔ قادر کریم نے اوہناں نوں نال لیا تے دریا اتے آ گیا۔ ایتھے آ کے اوس اک اک کر کے ساریاں نوں دریا وچ دھکا دے دتا تے آپ گھر پرت آیا۔ انج اوہناں چوراں نوں بے وقوفی تے لالچ دی سزا مل گئی۔