محنت دا پھل

پرانے وقتاں دی گل اے کہ اک پنڈ وچ بڈھا کسان رہندا سی۔ اوس دے چار پتر سن۔ جو آپس وچ وی لڑ دے تے لوکاں نال وی۔ لوک اکثر لڑائی دی شکایت اوس بڈھے کسان کول کر دے۔ بابا اوہناں دے ایس وطیرے پاروں سخت پریشان سی۔ اوہناں دی حالت ویکھ کے اوس نوں اوہناں دی بہت فکر لگی رہندی۔ پھر اک دن اجیہا ہویا کہ اوہ سخت بیمار ہو گیا۔ ایتھوں تک کہ اوس دا بچنا مشکل ہو گیا۔ اوس نے اپنے پتراں نوں سدیا تے آکھیا کہ میں تہانوں اک راز دسن لگا آں۔ اپنے کھیتاں وچ اک بہت وڈا خزانہ دفن اے۔ تسی زمین نوں کھود کے کڈھ لئو۔ کسان دے مرن توں بعد اگلے دن ای چاراں نے کھیت نوں کھودنا شروع کر دتا۔ پہلاں تھوڑا پٹیا۔ پر اوہناں نوں خزانہ نہ ملیا۔ ایس توں بعد اوہناں کھیت نوں ہور ڈونگا پٹیا۔ خزانہ فیر وی اوہناں دے ہتھ نہ لگا۔ اوہناں نوں اپنے باپ اُتے بہت غصہ آیا۔ تھک کے اوہ گھر آ گئے۔

ساری رات آپس وچ گل کر دے رہے تے اپنے باپ نوں برا بھلا آکھدے رہے۔ سب توں وڈے نے اوہناں نوں صلاح دتی کہ کھیت دی کھدائی تاں کر لی اے۔ کیوں نہ ایس نوں پانی دے کے فصل بیجی لئی جاوے۔ دوجیاں نے اوس دی گل نال اتفاق کیتا۔ اگلے دن اوہناں کھیت نوں پانی لایا۔ ایس توں بعد بی کھلاریا تے فصل اگن دا انتظار کرن لگ پئے۔ کجھ عرصے بعد فصل اُگ آئی۔ اوہناں دیکھ بھال کیتی۔ اوہناں دی فصل بہت ودھیا ہوئی۔ جدوں فصل نوں کٹیا گیا پیداوار نوں ویچیا تاں اوہناں نوں بہت سارے پیسے ملے۔ جو کہ ایس توں پہلاں اوہناں ویکھے وی نئیں سن۔ ہن اوہ بہت خوش سن۔ ایس ویلے اوہناں نوں اپنے باپ دے راز دی سمجھ آئی اوہ سمجھ گئے کہ کھیت وچ زیادہ توں محنت کرن دا فیصلہ کیتا۔ انج اوہناں دا شمار پنڈ دے خوش حال محنتی تے سمجھدار لوکاں وچ ہوون لگ پیا۔