سچائی دی برکت

پرانے وقتاں دی گل اے کہ اک وار حضرت شیخ عبدالقادر جیلانی بال پن وچ علم حاصل کرن لئی اک قافلے دے نال بغداد توں روانہ ہوئے۔ ٹرن ویلے آپ دی والدہ محترمہ نے چالی دینار آپ دی قمیض دے اندر سی دتے تے نصیحت کیتی کہ پتر ہمیشہ سچ بولنا ایں۔ بھانویں کنی وی مشکل کیوں نہ بن جاوے۔ اتفاق دی گل اے کہ رستے وچ اوس قافلے اتے ڈاکواں نے حملہ کر دتا تے سارے بندیاں دا مال کھو لیا۔ جدوں ڈاکو واری واری پر بندے دی تلاشی لے رہے سن تاں اک ڈاکو نے آپ کولوں پچھیا کہ تیرے کول کیہ اے؟ آپ نے جواب دتا میرے کول چالی دینار نیں۔ جو میری والدی نے سفر تے روانہ ہوون توں پہلاں میری قمیض وچ سی دتے سن۔ ڈاکو نے آپ دی ایس گل اتے اعتبار نہ کیتا۔ ہر جدوں ویکھیا تاں واقعی قمیض اندر دینار سن۔ ڈاکو بہت حیران ہویا تے آپ نوں پھڑ کے اپنے سردار کول لے گیا۔ تے ساری گل سردار نوں دسی۔ سردار نے آکھیا۔ توں سچ بول کے اپنی رقم کیوں گوائی۔ جے توں جھوٹ بول دیندا تاں تیرے اُتے کسے نوں شک وی نئیں سی ہونا کہ تیرے کول اینی وڈی رقم اے۔ آپ نے فرمایا کہ میری والدہ نے سفرو شروع کرن ویلے ایہہ نصیحت کیتی سی کہ جھوٹ نئیں بولنا۔ ہمیشہ سچ بولنا ایں۔ میں جھوٹ بول کے اپنے والدہ دے حکم دی خلاف ورزی نئیں کر سکدا۔ ایس جواب نے سردار نوں بہت متاثر کیتا۔ اوس دے دل وچ خیال آیا کہ ایہہ منڈا اپنی ماں دے حکم دی خلاف ورزی نئیں کرسکدا۔ میں اپنے ربّ دا ایناں نافرمان آں کہ اوس دی کوئی وی گل نئیں مندا۔ سردار نے اوسے ویلے سچے دل توں توبہ کیتی تے لٹیا ہویا سارا مال واپس کر دتا تے سارے ساتھیاں نال اسلام قبول کر لیا۔ ایس واقعہ توں ایہہ ثابت ہوندا اے کہ سچائی وچ بہت برکت اے تے سچ بولن والے نوں کدے کسے نقصان دا سامنا نہیں کرنا پیندا۔