جولاہا تے سویاں

اک وار دی گل اے کہ کسے ملک دے راجے دی دھی دا ویاہ سی۔ اوس اپنے ملک تے باہر والے ملک دے کئی لوکاں نوں ویاہ دی دعوت دتی۔ اوس ویاہ دے سدے والا رقعہ اک جولاہے نوں دے کے دوجے ملک کے راجے کول گھلیا۔ جدوں جولاہا کئی دناں سفر کر کے اوتھے اپڑیا تاں اوہناں نے اوہدے آدر وچ کئی طرح دے کھانے پیش کیتے۔ ایہہ کھانے ویکھ کے اوہدے منہ وچ پانی آ گیا۔ جدوں اوہ روٹی کھاون لگا تاں، اوہدی داڑھی ہل جاندی اے۔ اوہ لوک ایس نوں بدشگونی جان کے کھانا اوہدے اگوں چک لیندے نیں۔ بھکھ پاروں اوہ فیر کھانا منگدا اے۔ ہن اوہ اوہدے اگے سویاں دا تھال بھر کے رکھدینیں۔ جدوں اوہ سویاں کھان لگدا اے تاں اوہدی داڑھی فیر ہل جاندی اے۔ اوہ کھانا اوہدے اگوں چک لیندے نیں تے انج اوہنوں بھکھا ای واپس آنا پیندا اے۔

جدوں اوہ گھر آندا اے تاں بھکھ دے مارے اوہدا بُرا حال ہو جاندا اے۔ اوہ اپنی گھر والی نوں آکھدا اے کہ اوہنوں سویاں پکا کے دیوے۔ اوہدے گھر والی پکاون توں انکار کر دیندی اے۔ اوہ اوہنوں مرن دی دھمکی دیندا اے تے جا کے کھڈی دے کول لماں پے جاندا اے۔ اوس مرن دا بہانہ کر کے اپنے جسم نوں اکڑا لیا۔ اک گھنٹے بعد اوہدی گھر والی نے اوہنوں ویکھیا تاں اوس نوں لگا کہ جیویں اوہ مر گیا اے۔ اوس نے رونا شروع کر دتا تے لوک اوہدے رون دی آواز سن کے اوہدے گھر اکٹھا ہو گئے۔ اوہنوں نہوا کے دفن کرن لئی جاون لگے تاں اوہدی بیوی نے آکھیا کہ ٹھہرو۔ ایہہ مرن توں پہلاں میرے کولوں سویاں منگدا سی۔ میں سویاں دا تھاں پکا دیواں۔ اوس نوں وی ایہدے نال دفن کر دینا۔ تاں جے ایہدی روح نوں سکون مل سکے۔

ہن چارپائی اتے اوہدے مردہ جسم دے نال سویاں دا تھال وی رکھ دتا گیا، جنازہ قبرستان ول جا رہیا سی کہ اوس نے ساہ لینا شروع کر دتا۔ اخیر اوس نے ساریاں سویاں کھا لئیاں تے رولا پانا شروع کر دتا۔ جدوں لوکاں نے منجی تھلے رکھی تے اوس اُٹھ کے دور لاہ دتی۔ لوکاں نے بڑی مشکل نال اوس نوں قابو کیتا تے اوہنوں سارا ماجرہ اوہناں دسیا۔ لوک اوہدی گل سن کے ہسے تے اوہنوں گھر لے کے آ گئے۔