سلطان کھاروی تے ست وارہ

ایہہ پنجابی شاعری دا اک پرانا روپ اے جس وچ  ہفتے دے ست دناں دے ناواں تے شاعری کیتی  جاندی اے۔ جویں بارہ ماہ وچ مہینے دے ناں اتے شاعر اندرلیاں تے باہرلیاں رتاں نوں بیان کردا اے۔ڈاکٹر ونجارا بیدی آکھدے نیں۔

’’ اک پر سدھ لوک کا وروپ ، جس وچ کسے وچار بھاونا تے منوت نوں ہفتے دے ست واراںنوں آدھا ر بنا کے پرگٹ کیتا گیا ہوے۔‘‘(۱)

ایس کوتاوچ عام کرکے شگن تے بدشگن ، وہم تے ہور ایسے طرح دے بھرم ، بندے دے جیون نال جڑے ستوار یاں وچ بیان ہوندے رہے نیں۔ لین دین ، سفر ،پہناوا تے کھان پین تو اڈرتاں دا بدلن وی ستواریاں دا حصہ بنیا۔ لوک شاعری دا پینڈا کرکے ایہہ صنف کلاسیک دا جز بنی تے کلاسیکی شاعراں ایس دے موضوع نوں ہور کھلا ریا تے پیار محبت وچ جدائی دے تے ہجر نوں بیانیا جو ایس کائنات دے بنن پاروںجمیا وحدت دا کثریت وچ کھلرن ہی فراق دا مڈھ اے۔

جمعرات سہاونی،                    دکھ درد نہ آہا باپ

اوہ جامہ ساڈا پہن کے ،          آیا تماشے آپ

اگوں آگئی جمعرات                                 شرابوں گا گر ملی برات

لگ گیا مست پیالہ ہات            مینو بھل گیا ذات صفات

                                                                دیوانی ہو رہی

ایسی زحمت لوک نہ پاون       ملاں گھول تعویذ پلاون

پڑھن عزیمت جن بلاون          سیاں شاہ مدار کھڈاون

                                                                میں چپ ہو رہی      (۲)

کوی نے اپنے ست وارے وچ ہجر دے اثرات نوں انج بیان کیتا اے۔

بدھ رہی نہ سدھ ٹکانے

یاد کراں تے روواں

کالی رات ڈراوے ، ساڑن

دیوے بلدیاں لوواں

میل ملاپ ہوئے تے سارے

داغ جدائی دھواں

پر سجن جے اج نہ آیا

کل ہوواں نہ ہوواں

جوٹھی موٹھی بیٹھ بنیرے

کاگا من پرچاوے

کوئل کوکے تے من پھوکے

کونج پئی کرلاوے

(۳)

٭٭٭٭٭٭

حوالہ جات

۱۔            پنجابی کلاسیکی شاعری واصف ویروا، عاصمہ قادری ڈاکٹر ،لاہور ، کلیہ علوم شرقیہ جامعہ پنجاب ، 2011،ص163

۲۔            قانون عشق ، انور علی رہتکی ، لاہور، اللہ والے کی قومی دکان،سن ن م ، س142

۳۔            واچھر ، سلطان کھاوری، لاہور ، بزم مولا شاہ، 2009،ص73

٭٭٭٭٭٭٭