میں تاں سمجھیا عطر گلاب دا اے
ہلکی جئی سی چنی مس ہو گئی
پتلی جئی کمر پئی انج لگے
جیویں کمر اندر کمر کس ہو گئی
دن رات پئے اسیں پکار کردے
عشق وچ ساڈی بس بس ہو گئی
صدقے پاک درود دے شہد مکھی
رس چوس کے پھلاں دا رس ہو گئی
پھل کر دے گئے نیں راہ سارے
ہک وار سی خوشی نال ہس ہو گئی
کئی ورھیاں نشہ نہ اتریا اے
میرے نال سی تھوڑی جئی مس ہو گئی
یار بے پرواہ دی شان اچی
ساڈی قدر ایتھے خس خس ہو گئی
ہک وار مدینے بلا سانوں
گل وس تھیں ہن بے وس ہو گئی