بولیاں
(۱)
باہجوں رب دے نہیں تیرا اے ٹھکانہ، دشمن مارے بولیاں
(۲)
جٹی بنھ کے لاچا لمکاوے، گُت نالوں ڈباں لمیاں
(۳)
پئی داتری چھنا چھن وجدی، جٹی ہن واڈھی کردی
(۴)
ہتھ نازک پھلاں توں وھ کے، داتری دے وس پے گئے
(۵)
جٹی آکے ڈائیوو وچ بہہ گئی، موٹر وے آباد ہو گیا
(۶)
پنڈ دکھاں دی پھراں پیا چا کے، ساتھی میرا کوئی نہیں لبھدا
(۷)
پنڈ دکھاں دی سرے اتے چا کے، وڈا میں روگی ہو گیا
(۸)
پنڈ دکھاں دی میں سٹ نہیں سکدا، وخت وچ پے گئی جندڑی
(۹)
پنڈ دکھاں دی نے کنی اے تروڑی، ساہ تاں کڈھانویں سجناں
(۱۰)
دکھاں نال میں سیتا تے پرویا، دکھاں والی پنڈ چا کے

(۱۱)
جٹی ٹوول دے کھاڈے وچ بہ گئی، بجلی شڑنگ کر گئی
(۱۲)
ونگاں ٹٹیاں بنے اتے ساگ دے، پیر نوں مروڑا آگیا
(۱۳)
تینوں نیندراں نے آن ستایا، اسیں آئے گپ شپ نوں
(۱۴)
جیویں باجرے دے سٹے نیں نروئے، انج دی جوانی یار دی
(۱۵)
چھلی دودھیا مکئی جیویں ابھری، یار تے جوانی آگئی
(۱۶)
کڑیاں ایہہ نیں لاہور وچوں آئیاں، ٹردیاں چھم کر کے
(۱۷)
جان پئی وچ ہجر فراقاں، جدوں دا سوہنا یار رسیا
(۱۸)
کڑیاں ایہہ نیں لاہور وچوں آئیاں، سر تے دوپٹہ کوئی ناں
(۱۹)
جان لُٹی گئی وچ ہجر فراقاں، جدوں دا اے یار رسیا
(۲۰)
تینوں واسطہ ای بانہہ نہ مروڑیں، رت ڈلھ ڈلھ جاونی

(۲۱)
چھڈ دنیا دے یار پواڑے، دنیا چند دن دی
(۲۲)
سارے ٹریکٹر ٹرالیاں نے تیرے، میں مٹھ ساگ بھننا
(۲۳)
ساری رات وچ گئی اے اڈیکاں، سرگی دا ویلا ہو گیا
(۲۴)
وعدے کر کے تے یار نہیوں آیا، ہتھاں وچ پھل سک گئے
(۲۵)
آئیاں تیریاں نہ اجے تشریفاں، سرواں دے پھل کھڑ پئے
(۲۶)
پھل کھڑے تے خیال سانوں آیا، ملنے دے کارے آگئے
(۲۷)
مینوں منہ اتے غصے نال ماری، پھلاں دی چنگیر بھر کے
(۲۸)
پھل ہوندے نیں پیار دی نشانی، پیراں ہیٹھ مل نہ دئیے
(۲۹)
وسے مینہ تے بہاراں مڑ آئیاں، سون دا مہینہ آگیا
(۳۰)
سون سکے وی کئی لنگھ جاندے، میہاں دا نہ مان کریے

(۳۱)
مینہ وسدے نیں سون وچ ڈاہڈے، گرمی دی حد مک گئی
(۳۲)
ہوئے بھادروں بھدرنگ سب کالے، گرمی دا زور پے گیا
(۳۳)
میرے اندر دا موسم اے سہانا، ہتھ لا کے ویکھ گوریے
(۳۴)
چھڈ گئے نیں یار پرانے، نویاں نوں کاٹھ مارنا
(۳۵)
سانوں ویکھ کے منہ پرتایا، دس تینوں کیہ ہو گیا
(۳۶)
پوہ ماہ دیاں لمیاں نیں راتاں، سوچاں وچ دن ہو گیا
(۳۷)
نت کڈھ دی اے نویں ایہہ بلارے، سس میری توے ورگی
(۳۸)
میرا ویر انوکھا جگ توں، امبراں نوں ہتھ لاوندا
(۳۹)
داج دتا نہ توں مائے مینوں میریے، سس مینوں طعنے مار دی
(۴۰)
اجے مکیاں نہیں تیریاں اڈیکاں، اگوں قربانی آگئی

(۴۱)
مینوں چڑھیا بخار چنگا کنب کے، سس میری نچ دی پھرے
(۴۲)
جدوں دل نی تیرا ٹٹ جاوے، پھر سانوں یاد کر لیئں
(۴۳)
اڈ ماں دیاں نیندراں نیں گئیاں، دھی نوں جوان ویکھ کے
(۴۴)
اتھر بھیناں دی مول نہیں سک دی، ویر نوں دکھی ویکھ کے
(۴۵)
بیریں بور جھڑے نیں جاندے، دکھیاں دے دکھ سن کے
(۴۶)
مینوں سائیں کولوں نت کٹواندی، سس میری ڈین ورگی
(۴۷)
میرا پھل ملوک جیہا پنڈا، سائیں مینوں نت مار دا
(۴۸)
سساں نال نبھائونی بڑی اوکھی، جگرا ،کر اڑیے
(۴۹)
الھڑ جہی مٹیار توں ہیں نارے، منڈا میں وی ست رنگیا
(۵۰)
سس میری اے بڑی ہی کپتی، ہس دی دا شک کردی

(۵۱)
آجا رل کے فوٹو بنوائیے، سورج مکھی سد ماردی
(۵۲)
سورج مکھی دے پھل نے نرالے، تک تک ہس دے پئے
(۵۳)
مینہ وس گیا پھانڈیاں والا، گھوگیاں نوں موت آگئی
(۵۴)
کملی والے دی کملی اے کالی، دنیا دے عیب کج دی
(۵۵)
کئیاں چراںدا تینوں جگراتا، راتیں چھتاں لپ دی پھریں
(۵۶)
میرے ویر دیاں گنڈیاں نیںپئیاں، میں پباں بھار نچدی پھراں
(۵۷)
جٹی چلی مربعیاں دی سیر نوں،تے گھوگیاں نیں گھیرا پا لیا
(۵۸)
سانوں سپاں دے پین بھلیکے، منجھی ہیٹھاں گُت لمکے
(۵۹)
چٹے دند نہیں ہنسنوں رہندے، لوکی بھیڑے شک کر دے
(۶۰)
چٹے دند نیں چنبے دیاں کلیاں،اتوں پئے قرآن پڑھ دے

(۶۱)
آئیاں پھلاں دیاں جدوں اوہ بہاراں،متراں نوں چھٹی نہ ملی
(۶۲)
حسن والیاں نوں ککھ نیہوں ساراں، دکھ بندے کیویں جر دے
(۶۳)
یار آئے نے تے آئیاں نیں بہاراں،دنیا رنگین ہو گئی
(۶۴)
اکھ وانگ بدام غزالاں، اتوں پئی اشارے کر دی
(۶۵)
ٹور موراں دے وانگ سرکاراں، اتوں مسکراناآگیا
(۶۶)
دکھ ہور وی نیں سرکاراں، ہکو گل عشقے دی نہیں
(۶۷)
دکھ ہور وی کئی نیں ہزاراں،روزی دے جھورے کھا گئے
(۶۸)
پچھو حال کدی سرکاراں، دکھاں وچ پھسی جندڑی
(۶۹)
مندے حال ہو گئے نیں بیماراں، پھیرا ہک مار سجنا
(۷۰)
کدی وطناں نوں موڑ مہاراں،اکھیاں ترس گئیاں

(۷۱)
دکھ آوندے نے بنھ کے قطاراں، سکھاں دے زمانے ٹر گئے
(۷۲)
سانوں تیریاں نیں سوچاں تے وچاراں، تینوں پرواہ ہی نہیں
(۷۳)
لک پتلا ہلارے پیا کھاوے، کنک جٹی وڈھدی پئی
(۷۴)
گُت لک توں تھلے پئی جاوے، جٹی سٹے چگدی پھرے
(۷۵)
سٹے چگدی نے چیک جٹی ماری، پیر نوں مروڑا آگیا
(۷۶)
کوئی داتری پسند نہ آوے، جٹی آئی واڈھیاں نوں
(۷۷)
دندے داتری دے تیز کروالئے، جٹی چلی واڈھیاں نوں
(۷۸)
تھریشر لگی تے واڈھیاں ٹر گئیاں، نویں نے زمانے آگئے
(۷۹)
رب کسے نوں وی مول نہ لاوے، جدائیاں والے روگ برے
(۸۰)
پھٹ ہجر فراق دے ڈاہڈے، جدائیاں سانوں مار سٹیا

(۸۱)
ہوندے کسے دے مول نہ سکے، سوہنیاں دی گل وکھری
(۸۲)
پیر پیر تے مکردے جاندے، سوہنیاں دا قول کوئی ناں
(۸۳)
چٹے مونہاں دا وساہ نہ کھاویں، اندروں نیں ویر رکھدے
(۸۴)
ڈنڈ ہجر فراق نے چاہڑی، جدائیاں سانوں گھیرا پا لیا
(۸۵)
وزیرِ اعظم عمران جدوں آیا، نواں پاکستان ہو گیا
(۸۶)
کن نالوں موبائل نہیوں لوہندی،نویں تبدیلی آگئی
(۸۷)
بہہ کسے وی مول نہیں رہنا، دنیا چند دن دی
(۸۸)
لکھ وار جے بھلائیے نہیں بھلدا، پیار جیہڑا بچپن دا
(۸۹)
کھاون خصماں نوں روٹیاں تیریاں، یار دا بلاوا آگیا
(۹۰)
لک پتلا مروڑا پیا کھاوے، پھرے پئی بنیاں تے

(۹۱)
دیسی گھیو دے پراٹھے جے کھواویں، آواں ملاقاتاں واسطے
(۹۲)
دکھ ساڈے کولوں پیا توں لکاویں، اکھیں چغل خور ہوندیاں
(۹۳)
پنڈ دکھاں دی سرے اتے چا کے، سجناں دا پتا لگ گیا
(۹۴)
پنڈ چھڈ کے شہر ٹر آئے، زندگی بے مزہ ہو گئی
(۹۵)
اس عشقے دے روگ نے اولے، زندگی تماشا بن گئی
(۹۶)
آئیاں نویاں نویاں آزمائشاں، عشق امتحان ہو گیا
(۹۷)
ربا یار ملا ہک واری، ہور کجھ نہیں منگدی
(۹۸)
ربا یار منگ لیا تیرے کولوں، سجدے چ سر رکھ کے
(۹۹)
پھل کھڑے تے خیال سانوں آیا، یار دے زمانے آگئے
(۱۰۰)
واڈھی کرن دا چا تینوں چڑھیا، داتری پسند کر لے
٭٭٭٭٭٭