خالی پنجرہ
میں تے دیس ماہی دے جانا
جا کے اوہدا درشن پانا

سوہنے سائیں سنہڑے گھلے
رستے سپاں شینہاں ملے
کوئی نہ سنگی، اسیں ہکلے
کیتا وعدہ توڑ نبھانا

دلبر سوہنا جدوں بلاوے
میری کوئی پیش نہ جاوے
ماں میری پئی وید بلاوے
پنجرہ چھڈ، پنچھی اُڈ جانا

ماں میری مینوں سمجھاوے
چڑھیں نہ بچہ عشق کچاوے
تھل مارو ایہہ عشق رلاوے
وچ جنگلاں تے بیاباناں

جیہڑا سچا عشق کماوے
کسے گھاٹی نہ اوہ گھبراوے
کالی کمبل ہیٹھ چھپاوے
اوہنوں دلبر بری کرانا

سانوں یار دی یاد ستایا
ہجر ماہی نے مار مکایا
جے نہ دلبر مکھ وکھایا
قادریؔ سکدیاں ہی مر جانا