دنیا بڑی مکار
ہر دم رہیں چوکنا یار
اکھاں کھول ٹریں دلدار
کسے وی تینوں معاف نہیں کرنا
پھر توں رونا دکھڑے جرنا
خالی بھانڈا عقل دا بھرنا
فیر سوچنا اے بیکار
اس دنیا نوں سمجھ توں بھائی
اندر وڑ کے کرن صفائی
رب رسول دی بات بھلائی
ایہہ دنیا ہے بڑی مکار
ایہہ دنیا سب دھوکے بازی
عشق مجازی تلکن بازی
نہ اوہ شہید تے نہ اوہ غازی
دنیا نال جو کردا پیار
ہر پاسے ہے افراتفری
پھردی اے ابلیس دی نفری
زندگی ہر دی اوکھی بسری
نہ ملیا چین قرار
گھر گھر ہوندی پئی بدخوئی
مہر محبت اُٹھ گیوئی
ہر دم دیندا یار دھروئی
توبہ اللہ استغفار

بھانویں گھر وچ ہون نہ دانے
کیبل چلدی ، وجدے گانے
ٹر گئے یار اوہ لوگ سیانے
آوے گھنگرو دی چھنکار

رناں روز بازار نوں جاون
اوتھے جا ایہہ خوشیاں پاون
کھڑ کھڑ ہسن ناں شرماون
ہوون ناں اوتھے بیزار

شادیاں دے کیہو جئے وطیرے
داج چ منگن موتی ہیرے
کھجل ہوون سب بے پیرے
پر نہیں کر دے گفتار
کڑیاں منڈے کالج پڑھدے
ہر کوئی تکے نکلدے وڑدے
چنگے لوکی ویکھ کے سڑدے
میری توبہ ہے لکھ وار

مطلب دی ہن رہ گئی یاری
مہر محبت اٹھ گئی ساری
ہر نے جانا وارو واری
قبر کریندی نت پکار

بھرے بازار مسیتاں خالی
اُجڑے باغ تے روون مالی
ہر جا ہوئی اے بدحالی
ہووے شالا فضل غفار

مسجد نوں آباد نہ کردے
ڈیریاں دے وچ حقے دھردے
رب رسول توں مول نہ ڈردے
نہیں کردے رب نال پیار

نیکی کر کے دنیا منگن
رب رسولؐ توں ناں ایہہ سنگن
دل سیاہی نال ایہہ رنگن
وجدی اے جد عقل دی مار

درباراں تے دیوے بلدے
کئی اُوہناں نوں ویکھ کے جلدے
کئی بھکھے نیں ایتھے پلدے
ویکھو رنگا رنگ بہار

قرآن حدیث دے درس نیں کھلے
ہنیر فرقیاں دے نیں گھلے
’’واعتصمو‘‘ دی آیت نیں بھلے
فرقیاں دی ہوئی بھرمار

قادریؔ جنھاں دیوے بلدے
کرن دعا جے عذاب نیں ٹلدے
جیہڑے چھیڑ انہاندے رلدے
رب کردا انہاں نال پیار