عشق وپار
کر عشق دا کاروبار کڑے
تاں ہوسی بیڑا پار کڑے

نشہ عشق شراب دا کیتا توں
بھر جام محبت پیتا توں
دل دامن چاک نوں سیتا توں
بھاویں جان دتی تو وار کڑے

تیری ہرنی وانگ چھلانگ کڑے
تیری ڈاہڈی سوہنی مانگ کڑے
جد سنیں گی عشق دی بانگ کڑے
تینوں ملسی چین قرار کڑے

تیری زلف دے پیچ اوّلے نیں
تیرے ہتھ وچ بھاندے چھلے نیں
سب سجناں دے دل ہلے نیں
تینوں پھبدا ہار سنگھار کڑے
تیرے ہونٹاں سرخی بھاندی اے
کیتی مکھ دی صفت نہ جاندی اے
دل دھار کجل دی کھاندی اے
ہویا تیر کلیجوں پار کڑے

تیری صورت بھولی بھالی اے
اکھ تیری کجلے والی اے
بڑی اوکھی سرت سنبھالی اے
جد کیتا سی دیدار کڑے

پھُل مانگ تیری وچ سجرے نی
چنگے لگدے تینوں گجرے نی
دے درشن سوہنیے فجرے نی
ہن مویاں نوں ناں مار کڑے

تینوں قادریؔ اَج سمجھاوے نی
توں چڑھ جا عشق کچاوے نی
ایہہ رب سچا فرماوے نی
بس عاشق ہونے پار کڑے

ب
بہاول نگر دے اُردو بازار وچوں ہک وار مُرشد سائیں لنگیا سی
کاسہ پکڑ محبوب دے پیش ہوکے میں تا در دلے دا منگیا سی
خوش ہو محبوب نے کرم کیتا سانوں اپنے رنگ وچ رنگیا سی
چاولہ سائیں ؔ بلھے شاہ دی اے روش پکڑی نائیں بھٹی سداوندا سنگیا سی