مرثیہ مرشد پاک
(مرثیہ جو مرشد پاک کے وصال کے بعد دربار پر حاضری کے وقت پڑھا گیا )

تان ساڑھی وچ ماڑی سوں گیوں دلدار وے
عاشق خالی ویکھ حجرہ رون ڈھائیں مار وے

سخن تیرے یاد کرکے رون زارو نذار وے
نکل آ، لا محفلاں، توں آ سُہا دربار وے

کون دیسی آن تسلیاں شہزادیاں نوں یار وے
کون دھرسی ہتھ سر تے ‘ کون کرسی پیار وے

عاشقاں دربار ملّا رون سانگاں مار وے
کد ملسی یار سوہنا بنھ کے دستار وے

حضورمحمد فیض علی شاہ ہَے نام سوہنا دل دیندا ٹھار وے
عاشقاں نے تانگ رکھی آ کرادے دیدار وے

سنج کچہری کر چلے عاشقاں سالار وے
باہجھ دلبر یار جانی جیونا بیکار وے

ویکھ جگہ مجلس والی نین مینہ برسائوندے
کتھ گئے دلدار جانی جیہڑے رونقاں لائوندے

باغ تیرا ذکر والا باہجھ تیرے سکیا
قمر نوری حسن والا ہیٹھ بدلی لکیا

نین کجلے دار تیرے عاشقاں من بھائوندے
حسن والے مان کردے عاشقاں ترسائوندے

اے محبوبا ویکھ تینوں نین کدی نہ رجدے
نوری مکھڑا حسن بھریا زلفاں کنڈل پھبدے

قادری سائیںؔ مرشد دے در رو رو ہاڑے پائوندا
باہجھ تیرے اے محبوبا چین نہ ہے آئوندا