مُرشد دا پیار
(آنحضور قبلہ صوفی محمد اصغر سائیں آف جہلم والوں کی یاد میں جب آپ نے ہیڈ جالوالہ پر مور پالے ہوئے تھے )

موراں والیا سائیاں وے
تیتھوں جند کراں قربان
ہر دم تیریاں لوڑاں وے
توں ایں میرا مان تران

تیرے باہجھوں چین نہ آئوندا
ہر ویلے پیا دل گھبرائوندا
ویکھ لواں جے تینوں آئوندا
آوے میرے جثے جان

تیریاں راہواں پئی تکاواں
یاد کراں تے دل بہلاواں
بھلدیاں نہیں سجناں اوہ تھانواں
جتھے دلبر ملدے ہان

جس دم یار نے جھاتی پائی
میل دلے وچ رہی ناں کائی
بھاندے دل نوں بُوٹے کائی
جتھے وسدا بھٹی خان

تیرے موراں چال نیاری
ویکھو چلدے بنھ قطاری
جاندے نیں دل میرا ٹھاری
نالے دل میرا پرچان

موراں نوں میں چوگاں پاواں
نالے کر دی رہواں دعاواں
قادریؔ دی کرو معاف خطاواں
لکھ واری جاواں قربان