اِک فرمائش
(یہ نظم میرے استاد مرزا شہباز قمر صاحب ایڈووکیٹ مرحوم نے بطور امتحان لکھوائی تھی )
تیرے ناں توں میں جند وار دیواں
تیرے باہجھ میں ہر شئے وسار دیواں
تیری یار ادا من بھاندی اے
جوں پھل چوں خوشبو آندی اے
دیوی حسن دی روپ وکھاندی اے
کر حسن دا گرم بزار دیواں
تیری یاد دے دیوے بلدے نیں
تیرے عاشق راہواں ملدے نیں
دکھ درد ہجر دے جھلدے نیں
دکھاں چ میں عمر گزار دیواں
دل تیرے باجھ ناں رہندا اے
تیرے ملن دا ول ول کہندا اے
نہ ہجر دے دکھڑے سہندا اے
ایہنوں کنی ہجر دی مار دیواں
تیرے عشق دے زخم نہ بھردے نیں
کئی وید علاج پئے کردے نیں
جیہڑے عشق چنھاں وچ تردے نیں
میں جند اوہناں توں وار دیواں
تیرے شوق نے حال بے حال کیتا
نشہ شوق شراب میں بھال پیتا
سینہ چاک ہویا تساں نہ سیتا
دل ہور نوں ناں سوہنے یار دیواں
دلبر وے مینوں کول بلا
میں تتڑی تے کرم کما
مکھڑے توں گھنڈ لاہ وکھا
میں رب دا شکر گزار دیواں
جدوں تکیا پہلی واری سی
جند جان سجن تے ہاری سی
چڑھی عشق دی بڑی خماری سی
جند دے کے قرض اُتار دیواں
سب سوہنیا توں ہیں سوہنا توں
ہک سوہنا تے من موہنا توں
مینوں دے گیا ہیں ہجر دا رونا توں
تیری خاطر چھڈ گھر بار دیواں
اوتھے قادریؔ سائیں خیر ہووے
جتھے پیر میرے دا پیر ہووے
شالا ہر دم اوہدی خیر ہووے
اوہدے در تے عمر گزار دیواں