فرقت

دل رو رو وقت گزار گیا
غم یار دا سانوں مار گیا

جدوں ماہی دے کول وسدے سی
دکھ ویکھ اسانوں نسدے سی
لوکی روندے تے اسیں ہسدے سی
کوئی دشمن دا چل وار گیا

دل یار نوں ڈھونڈن چلیا اے
کر وعدہ یار نہ ولیا اے
میرے دل وچ بھانبھڑ بلیا اے
تیر شوق دا ہو ہن پار گیا

دل یار بناء ہون رہندا نئیں
اے درد ہجر دے سہندا نئیں
دکھ درد کسے نوں اے کہندا نئیں
سکھ چین تے نال قرار گیا

عشق دے روگوں رب بچائے
یار بنا ہن چین نہ آئے
شوق سجن دا ودھدا جائے
کیوں سوہنا یار وسار گیا

قادری سائیںؔ عشق بازار نہ جاویں
جاویں تاں سچا عشق کماویں
ہک دن درشن یار دا پاویں
سوہنا ملے تاں دکھ ہزار گیا